Częstotliwość występowania depresji u osób po przebytych udarach jest niezwykle wysoka. Skutkuje pojawieniem się znaczących powikłań, które wpływają nie tylko na stan zdrowia ale efektywność rehabilitacji czy poziom życia u chorych. Depresja może stać się czynnikiem wywołującym kolejne problemy zdrowotne. Powszechnie coraz częściej można zauważyć brak prawidłowego rozpoznania choroby. Nawet jeśli zostanie zdiagnozowana, pacjent nie otrzymuje wystarczającej pomocy, a brak leczenia niesie za sobą poważne konsekwencje.
Depresja poudarowa powstaje na skutek organicznego uszkodzenia Centralnego systemu Nerwowego – mózgu, spowodowanego udarem, może być wywołana przez czynniki biologiczne oraz psychospołeczne. Czynnikami biologicznym będą występujące przypadki zaburzeń afektywnych i depresji w rodzinie czy trudności związane z leczeniem udaru, niektóre leki stosowane w terapii nadciśnienia potrafią wywołać depresję. Najczęściej depresję poudarową wywołują takie bodźce psychosomatyczne jak: samotność, stres, traumatyczne sytuacje życiowe i nasilona niesprawność w wyniku udaru.
Osoby po przebytych udarach powinny szczególnie zwracać uwagę na kilka istotnych objawów, które mogą wpływać na pojawienie się depresji. Charakterystycznymi objawami są zazwyczaj apatia, zmienność nastroju, intensywne reakcje emocjonalne jak wybuch gniewu, płaczu czy lęku, wystąpienie myśli powodujących wycofanie społeczne. Często depresja po udarze mózgu przybiera postać zespołu apatyczno-abulicznego. Bardzo ważne jest szybkie rozpoznanie objawów oraz wdrożenie leczenia, ponieważ nieleczona depresja może utrzymywać się nieprawdopodobnie długo. W wielu przypadkach to rehabilitanci zgłaszają pacjenta do wykonania pełnej diagnostyki psychiatrycznej. Podczas rehabilitacji niektórzy pacjenci wykazują się słabą motywacją do wykonywania ćwiczeń, co może być przyczyną wystąpienia depresji.
Każdy przypadek poudarowej depresji wymaga jak najszybszego leczenia. W pierwszej kolejności lekarz psychiatra decyduje się na terapię, której celem będzie przywrócenie motywacji, chęci do życia. Jest to niezbędne, gdyż chory charakteryzuje się negatywnym obrazem samego siebie. Oprócz psychoterapii często stosuje się leczenie farmakologiczne, które przyspiesza powrót do normalnego życia i łagodzi cierpienie.

Skuteczne leczenie depresji poudarowej musi polegać na leczeniu somatycznym, dobrej kontroli ciśnienia tętniczego, wyeliminowaniu czynników miażdżycy, opiece internistycznej i neurologicznej, właściwym doborze psychofarmakologii depresji, wsparciu psychologicznym, elementów psychoterapii, grup wsparcia, rozszerzenia współpracy z rodziną, kompleksowej rehabilitacji fizycznej i psychicznej.